بررسی بازدهی واحدهای بازیافت گوگرد در حضور ترکیب های سنگین آروماتیک

واحدهای بازیافت گوگرد بر پایه فرایند کلاوس، در زمره­ی پرکاربردترین فرایندهای بازیافت گوگرد در مقیاس صنعتی به شمار می ­آیند. با وجود بازدهی مناسب این واحدها، به دلیل وجود برخی مشکل ­های فرایندی، فرارده­های نهایی و همچنین راندمان آن­ها از کیفیت و کمیت مناسبی برخوردار نمی­باشد. حضور ترکیب­های سنگین آروماتیک بنزن، تولوئن و زایلین (btx) از جمله مشکلاتی است که به کاهش راندمان این واحدها می ­انجامد. این ترکیب­ها در صورت سوختن کامل در محفظه احتراق که به دلیل دمای نامناسب این محفظه رخ می­ دهد، می­ توانند منجر به غیرفعال شدن کاتالیست­ های موجود در بسترهای کاتالیستی به ویژه بستر اول شوند. از این رو، در این پژوهش ضمن شبیه­ سازی فرایند بازیافت گوگرد به روش کلاوس در مقیاس صنعتی توسط نرم­افزار پروماکس، به بررسی تأثیر حضور btxب ر شدت غیرفعال شدن بستر کاتالیستی اول و نقش آن بر راندمان واحد بازیافت گوگرد و همچنین ارایه سناریوهایی برای کاهش محتوای btxدر جریان ورودی به بسترهای کاتالیستی پرداخته شده است.